Eddie Y Los Grasosos (Mex) The Bye Bye Concert Pallieter Café Herselt (12-03-2020) reporter & photo credits: Rootsville info band: Pallieter Café info club: Eddie y Los Grasosos © Rootsville 2020

Op het moment dat ze in Brussel er nog niet uit zijn welke maatregelen ze gaan treffen aangaande het "Coronavirus" besluiten we toch nog een allerlaatste maal Hans van het "Pallieter Café" te gaan ondersteunen. Op de affiche staan "Eddie y Los Grasosos" en die komen dan weer uit het land van "Corona", het bier. Cuatro amigos de la ciudad de Mexico, die ons een avond zouden gaan geven om niet snel meer te vergeten in een mix van rock 'n roll, rockabilly en surf. We we're ready to rock and ready to roll...

"Eddie y Los Grasosos" dat zijn Eddie Wolfman op de guitarra de acompañamiento, Johnny Patán aan de contrabajo, Dany Osito op de guitarra líder en Dr. Chris Twist aan de bateria. Stipt op tijd alsof ze nog hun vlieger moesten halen begonnen ze eraan met "Boogie Toningh" en dat zouden we geweten hebben. Ook de nummers werden een mix van Spaans en Engels maar hun rock 'n roll was verder universeel te noemen.

Nummers als "Rock Around The Clock" , "Charlie Bop" en eentje over "La Primavera" , niet de koers, deden ons terug naar de era van "American Grafitti" verlangen. Ze kenden zelfs enige woordjes Nederlands zoals heu...maar die ministeriële taal konden we hier missen als kiespijn. "Shake, Rattle 'n Roll" kregen we dan weer in de Spaanse versie maar rock 'n roll blijft rock 'n roll, alstemblieft.

Los amigos del rock 'n roll vlogen er zo stevig in dat het bij momenten op punkabilly ging lijken. Toch ook tijd voor een intiem moment met een tearjerker à la Ritchie Valens, en zo moest "De Noene" "ons" Anneke plots delen met talrijke aanbidders ;-) Neeje Caster aanschuiven por favor! Ze vlogen er terug in met nummers als "Long Tall Sally" en Español en "Good Golly Miss Molly". Akkoord we konden niet altijd alles verstaan maar al deze klassiekers herkennen we zelfs als ze in het Pools worden gebracht, en eerlijk daar kan "Alcatraz" zelfs niet tegen op. Het was zo straf dat het geheugenkaartje van "El Pollo" zijn GSM op ontploffen stond. Alleen een Mexican Wave bleef nog achterwege...

In zijn "Stairway to Heaven" had zelfs Johnny Patán aan de contrabajo al kennis met een Vlaamse schone maar ik zou hem minder cerveza's offreren anders zal Hanny vanavond nog zingen van esta noche me duele la cabeza :-) Tijd voor het tweede gedeelte waar we met z'n allen reikhalzend naar aan het uitkijken waren. En ja, they safe te best for last.

Hoe er zijn geen mondmaskers meer te verkrijgen? Daar hadden "Eddie y Los Grasosos" dan wel iets op gevonden en plots leek het erop of "Los Straitjackets" hier in het "Pallieter Café" present tekenden met hun "San Diego Shutdown". Alle vier verhuld in een "Mexican Wrestling Mask" gingen zij hier gewoonweg uit de bol, waarna wij uiteraard kwamen te volgen. De ene hit na de andere en zo leek het hier wel een avondje "Classis 21".

Si, het werd alsmaar helser en zo kregen we ook "La Bamba" voor de kiezen. "Cielito Lindo" dan met Ay, ay, ay, ay, Canta y no llores porque cantando se alegran, cielito lindo, los corazones. Of het nog zotter kan, maar zeker met de Spaanse versie van "Wooly Bully" wat den Huibbe dan een ingeving opleverde voor "Le Magasin Dangereux" op Bruno's fest in Oostenrijk dit op 12 september. De digatale highway deed de rest maar ook van bij "Heidi in Tirol" kregen we het onheilspellende nieuws dat ook daar de horeca in lockdown ging.

Feesten als de beesten dan maar hier in het "Pallieter Café" en zelfs de "Duck Walk" van Chuck Berry kregen we te zien en hits als "Johnny B Good" en Jerry Lee Lewis zijn "Great Balls Of Fire" waren dan de kers op de taart. Met de Cruiffiaanse quote indachtig "Elk nadeel heeft zijn voordeel" gaven "Eddie y Los Grasosos" er nog een spreekwoordelijke laatste lap op en kwamen ze alle vier tijdens de laatste twee nummers telkens van instrument te veranderen, and the wolfman kept on goin', dit in een uitgesponnen medley'ke.

Alsof het onze last night out betrof namen we met een dikke knuffel afscheid met de woorden 'till further on up the road en zo ging het Pallieter Café dan tijdelijk op slot. Banjoman Dirk die hadden we dan weer gemist :-( Down in Mexicali, There's a crazy little place that I know. Where the drinks are hotter than the chili sauce and the boss is a cat named Hans. Bij leven en welzijn misschien tot me kessemes.